Jakie zmiany można wykryć dzięki rentgenowi zęba i kiedy należy go powtarzać?

Utrzymujący się ból zęba bez widocznych ubytków, przedłużające się leczenie kanałowe, podejrzenie zmian pod powierzchnią dziąseł – to tylko kilka sytuacji, w których bez diagnostyki obrazowej trudno o trafną decyzję kliniczną. Zdjęcie rentgenowskie zęba pozwala zobaczyć to, co niewidoczne gołym okiem, i wykryć stany chorobowe na wczesnym etapie. Jednak nie każdy przypadek wymaga tego samego rodzaju badania ani tej samej częstotliwości powtarzania. 

Jakie zmiany można precyzyjnie wykryć na zdjęciu RTG?

Rentgen punktowy (wewnątrzustny) to podstawowe narzędzie służące ocenie struktur niewidocznych w standardowym badaniu klinicznym. Umożliwia wykrycie:

• próchnicy wtórnej pod wypełnieniem lub koroną,
• zmian zapalnych w okolicy wierzchołków korzeni,
• złamań korzeni zębów lub nieprawidłowej anatomii kanałów,
• resorpcji zewnętrznej i wewnętrznej,
• obecności zębów zatrzymanych lub nieprawidłowo wyrzynających się,
• torbieli oraz zmian okołozębowych.

Dzięki odpowiedniemu ustawieniu głowicy i zastosowaniu klisz cyfrowych można także ocenić długość roboczą kanałów podczas leczenia endodontycznego. Niezwykle ważne jest, by diagnostykę RTG wykonywać w sposób celowany – dobrany do sytuacji klinicznej, a nie rutynowy.

W przypadku rentgenu zęba w Lublinie, pracownia Wileńska Rentgen umożliwia szybkie wykonanie zdjęć cyfrowych, których jakość pozwala na dokładną interpretację i dokumentację leczenia.

Kiedy należy powtarzać badanie RTG i jak często jest to uzasadnione?

Częstotliwość wykonywania zdjęć RTG powinna wynikać z realnych potrzeb diagnostycznych oraz zaleceń lekarza prowadzącego. Zbyt częste badania niosą za sobą ekspozycję na promieniowanie, ale zbyt rzadkie mogą opóźnić wykrycie zmian patologicznych.

Powtórne wykonanie zdjęcia wskazane jest m.in.:

• po leczeniu kanałowym – w celu weryfikacji wypełnienia,
• przy przedłużających się objawach bólowych mimo braku zmian klinicznych,
• przed planowanymi zabiegami protetycznymi lub chirurgicznymi,
• w ramach okresowych kontroli u pacjentów wysokiego ryzyka (np. z zaawansowaną próchnicą, chorobami przyzębia lub po urazach).

Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, u pacjentów dorosłych bez szczególnych wskazań wystarczy jedno zdjęcie co 24 miesiące, natomiast w leczeniu zachowawczym lub endodontycznym – nawet co kilka tygodni, jeśli wymaga tego etap terapii. W przypadku powikłań lub podejrzenia zmian niewidocznych na zdjęciu punktowym, lekarz może zdecydować o rozszerzeniu diagnostyki o pantomogram lub tomografię CBCT.